دست هامان نریسده است به هم ...
1- مدتی است نوشتن برایمان سخت شده! دیگر مطالبی که از خواندنشان لذت میبریم نمیدانیم قبلن هم پابلیش نموده ایم یا نه؟! برای همین همیشه قبل از پابلیش کردن مجبوریم کلی از اول تا آخر بلاگ رو بگردیم مبادا که تکراری باشد. . .
2- چند سال پیش شعری رو که امروز داریم پابلیش میکنیم از مردی که به نظر میرسید انسان فرهیخته ای باشد شنیدیم، اما شاعرش را نیافتیم. تا اینکه چند روز پیش در کتابی از فریدون مشیری آن شعر را یافتیم و بسی مشعوف گشتیم و حال آنرا در این بلاگ می نهیم...
"
از دل و دیده، گرامی تر هم
آیا هست؟
دست،
آری، ز دل و دیده گرامی تر :
دست!
زین همه گوهر پیدا و نهان در دل و جان،
بی گمان دست گرانقدرتر است.
هرچه حاصل کنی از دنیا،
دستآوردست!
هرچه اسباب جهان باشد، در روی زمین،
دست دارد همه را زیر نگین!
سلطنت را که شنیده است چنین؟!
شرف دست همین بس که نوشتن با اوست!
خوشترین مایه ی دلبستگی ی من با اوست.
در فروبسته ترین دشواری،
در گرانبارترین نومیدی،
بارها بر سر خود، بانگ زدم:
هیچت ار نیست مخور خون جگر،
دست که هست!
بیستون را یاد آر،
دست هایت را بسپار به کار،
کوه را چون پر کاه از سر راهت بردار!
وه چه نیروی شگفت انگیزی است،
دست هایی که به هم پیوسته است!
به یقین، هرکه به هر جای، درآید از پای
دست هایش بسته است!
دست در دست کسی،
یعنی: پیوند دو جان!
دست در دست کسی،
یعنی: پیمان دو عشق!
دست در دست کسی داری اگر،
دانی، دست،
چه سخن ها که بیان می کند از دوست به دوست؛
لحظه ای چند که از دست طبیب،
گرمی مهر به پیشانی ی بیمار رسد؛
نوشداروی شفابخش تر از داروی اوست!
چون به رقص آیی و سرمست برافشانی دست،
پرچم شادی و شوق است که افراشته ای!
لشکر غم خورد از پرچم دست تو شکست!
دست، گنجینه ی مهر و هنر است:
خواه بر پرده ی ساز،
خواه در گردن دوست،
خواه بر چهره ی نقش،
خواه بر دنده ی چرخ،
خواه بر دسته ی داس،
خواه در یاری نابینایی،
خواه در ساختن فردایی!
آنچه آتش به دلم میزند، اینک، هردم
سرنوشت بشرست،
داده با تلخی ی غم های دگر دست به هم!
بار این درد و دریغ است که ما
تیرهامان به هدف نیک رسیده است، ولی
دست هامان،نرسیده است به هم!
"
فریدون مشیری
