این دود سیه فام که از بام وطن خواست از ماست که بر ماست
وین شعله ی سوزان که برآمد ز چپ و راست از ماست که بر ماست
جان گر به لب ما رسد، از غیر ننالیم با کس نگسالیم
از خویش بنالیم که جان سخن اینجاست از ماست که بر ماست
ما کهنه چناریم که از باد ننالیم بر خاک ببالیم
لیکن چه کنم، آتش ما در شکم ماست از ماست که بر ماست
اسلام گر امروز چنین خار و ضعیف است زین قوم شریف است
نه جرم زعیسی، نه تعدی ز کلیساست از ماست که بر ماست
گوییم که بیدار شدیم! این چه خیالیست؟! بیداری ما چیست؟
بیداری طفلی ست که محتاج به لالاست از ماست که بر ماست
-----------------------------------------
ملک الشعرا بهار